Ντύσιμο και προσωπικότητα

Σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, αποτελεί ο τρόπος που ντύνεται. Στηριζόμενοι στην ενδυμασία, μπορούμε να κατανοήσουμε  πολλά στοιχεία από την προσωπικότητα και το χαρακτήρα των άλλων.

Από τα ρούχα κάποιου, συνήθως φαίνεται το επάγγελμα που ασκεί αλλά και η ιεραρχία στην οποία είναι τοποθετημένος στα πλαίσια της εργασίας του. Ο παπάς για παράδειγμα, διαρκώς φορεί το ράσο του, ενώ και ένας στρατιωτικός ή αστυνομικός, περνά μεγάλο μέρος μέσα στη στολή του, έχοντας στους ώμους του και τα διακριτικά του βαθμού του. Η ιατρική μπλούζα του γιατρού, προδίδει παράλληλα με το επάγγελμα και το ανώτερο μορφωτικό επίπεδο αυτού που τη φορεί. 


Αρκετοί άνθρωποι, προσπαθούν με το ντύσιμό τους, να μας κάνουν φανερή και την ιδεολογική ή την θρησκευτική τους τοποθέτηση.
Σε άλλους πάλι, η ενδυμασία προδίδει την ενασχόληση τους με αθλητικές ή άλλες "έντονες" δραστηριότητες.

Ο αντικομφορμισμός για παράδειγμα, του φιλελεύθερου νέου, εκφράζεται μέσα από τα μακριά μαλλιά ή τα γένια του, μέσα από το τζιν -συχνά σχισμένο- παντελόνι και τη φαρδιά μπλούζα του. Αντίθετα, ο συντηρητισμός ενός, προσκολλημένου σε θρησκευτικές πεποιθήσεις ανθρώπου, γίνεται πάνω του, αυστηρού ύφους ντύσιμο.
Η αθλητική φόρμα, -αγαπημένο ρούχο αθλητών και αθλουμένων- μαρτυρά, τόσο τη δυναμικότητα του χαρακτήρα  όσο και τη δραστηριότητα με την οποία γεμίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους.

Γενικότερα επίσης, μπορούμε να πούμε πως και η ψυχική διάθεση είναι φανερή στον τρόπο που κάποιος ντύνεται. Τα ανοιχτόχρωμα και χαρούμενα ρούχα, μαρτυρούν ευδιάθετο άνθρωπο, θετικά προσκείμενο στις καταστάσεις της ζωής με διάθεση για επικοινωνία. Τα σκουρόχρωμα και μονότονα ενδύματα, δείχνουν κακή ψυχολογική διάθεση και κλειστό χαρακτήρα . Είναι ρούχα ανθρώπου, συνήθως μελαγχολικού και απαισιόδοξου. Κάποιες φορές τα μαύρα ρούχα χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν δύναμη.

Ο φιλάρεσκος έχει πολύ προσεγμένο ντύσιμο ενώ ο ταπεινός είναι ντυμένος απλά και λυτά. Ο πρώτος θέλει να είναι ευδιάκριτος ενώ ο δεύτερος θέλει να μην τραβάει τα βλέμματα πάνω του.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, πως όσο μεγάλος είναι ο βαθμός της επίδρασης της προσωπικότητας μας στον τρόπο που ντυνόμαστε, αντίστοιχα μεγάλος θεωρείται και ο βαθμός που επιδρά η ενδυμασία μας, στη δημιουργία και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μας. Γιατί, πως θα μπορούσε να αποδώσει ο ηθοποιός, τη φυσιογνωμία και τις ιδιαιτερότητες του ρόλου του, χωρίς να "ντυθεί" το ανάλογο κοστούμι; Και εκτός θεάτρου όμως, θα μπορούσε ο στρατηγός να διοικήσει το στράτευμα χωρίς ευδιάκριτα τα διακριτικά του; Ή ο βασιλιάς να ξεχωρίσει από τον απλό υπήκοο, χωρίς το σκήπτρο και το στέμμα του;

Υπάρχει λοιπόν μια αμφίδρομη επίδραση μεταξύ ενδυμασίας και προσωπικότητας. Η πρώτη επιδρά στη δεύτερη. Μερικές φορές την καθορίζει κιόλας ενώ αυτό ισχύει και αντίστροφα.

Φυσικά μοναδικό κριτήριο για την αξιολόγηση της ανθρώπινης προσωπικότητας δεν είναι η ένδυση. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι καλύτερο να προσπαθούμε να γνωρίζουμε τους ανθρώπους βαθύτερα. Να τους συναναστρεφόμαστε, πριν υιοθετήσουμε γνώμη, για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους. Να μην αρκούμαστε στην αρχική εντύπωση του ρούχου!

Στο δικό μας το «μικρόκοσμο» όμως, είναι καλό να έχουμε υπόψη, όλοι εμείς που καθημερινά ντυνόμαστε τα ρούχα της προσωπικότητας που στην ουσία θέλαμε να είμαστε, που πολύ ζηλεύουμε και αγωνιούμε να «περάσουμε» προς τα έξω, ότι στα μάτια του έμπειρου (ή καμιά φορά και του λιγότερο έμπειρου) παρατηρητή, φαντάζουμε «αποκριάτική φιέστα»! Πόσο γελοίος γίνεται ο βασιλιάς του παραμυθιού, χωρίς το χρυσοποίκιλτο μανδύα του. Και δεν το ξέρει καν! Μέχρι να βρεθεί ένα αθώο παιδί να του το φωνάξει κατά πρόσωπο, θα κορδώνεται στο άρμα του σαν άλλος βασιλιάς καρνάβαλος!

Δεν χρειάζεται λοιπόν, επαγγελματίας ψυχολόγος για να καταλάβει πως π.χ. πίσω από το γυαλιστερό κεφάλι, το αυστηρό ύφος, και το φθηνό κοστούμι του... «μπράβου» ενός «μαγαζιού» δεν είναι η τόλμη, το θάρρος και η γνώση αλλά η δειλία, το θράσος και η ασχετοσύνη! Τόσο φανερά είναι τα πράγματα για αυτό προσοχή ! "Μην εκτίθεσαι ..." γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα όταν τελειώσει το έργο!