Στους περισσότερους ανθρώπους της Δύσης το Ζεν είναι γνωστό ως μια εσωτερική θρησκευτική παράδοση της Ανατολής.
Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μια πολύ πιο πρακτική άποψη για την άσκηση του Ζεν: Είναι μια μορφή αυτο-εκπαίδευσης, ένα μέσο επίτευξης καλύτερης υγείας, μια ευγενής τέχνη με πολιτιστικό και ιστορικό βάθος.
Λόγοι που οδηγούν κάποιους στο Ζεν:
'Ατομα που νοιώθουν αναστάτωση, που είναι νευρωτικοί ή αυτοί που είναι για κάποιο λόγο, μέσα τους μπερδεμένοι. 'Ανθρωποι που επιθυμούν αταραξία και ηρεμία.
Το Ζεν δίνει βάση στο βίωμα και όχι στη θεωρία.
Οι τεχνικές του Ζεν είναι μάλλον εύκολες, χρειάζονται όμως συστηματική εξάσκηση προκειμένου να δώσουν την βιωματική κατανόηση και τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Το Ζεν το οποίο δεν έχει καθόλου θρησκευτικό πλαίσιο είναι το Ζεν του “συνηθισμένου ανθρώπου της καθημερινής ζωής”, ο οποίος θέλει να αποκτήσει εσωτερική γαλήνη, να καλλιεργήσει και να γνωρίσει τον εαυτό του.
Η πρακτική είναι απλή: Καλλιέργεια της παρατήρησης και της προσοχής καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Όχι με παθητική στάση αλλά με ενεργητική επιθυμία, δρώντας να διερευνήσουμε την αισθητή εμπειρία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου